номаҳо
Агар ҷавонони мо маънои навиштаҳоро мефаҳмиданд...
Аз хориҷи кишвар ба бозорҳои мо либосҳои зиёд ворид мегардад. Таваҷҷӯҳи ҷавонон ба онҳо, хоса либосҳои кишварҳои ғарбӣ, зиёд мебошад. Албатта, онҳо мехоҳанд ҷавонони ин мамоликро тақлид намоянд ва худро пешрафта нишон диҳанд. Дуруст аст, ки дар интихобу пӯшидани навъҳои гуногуни либос кас озод мебошад. Аммо агар тақлид кӯр-кӯрона сурат бигирад, на ба манфиати ҷавонон ва на ба манфиати ҷомеаи мо аст.
Муроди ман аз иншои ин нома гирифтани пеши роҳи воридоти ин навъ либосҳо нест. Аммо мехоҳам баён дорам, ки дар баъзе аз ин гуна либосҳо ба забони англисӣ навиштаҳои номатлуб вуҷуд доранд. Агар ҷавонони мо маънои ин навиштаҳоро мефаҳмиданд, ҳаргиз онҳоро харидорӣ наменамуданд. Масалан, ман дар шиме зери акси хурде дидам, ки ба забони англисӣ навишта шуда буд: "Базми муханнасҳо" (нармодаҳо). Дар як шими дигар хондам: "Ман муханнасам. Ба ҳеҷ кас "не" намегӯям".
Мутаассифона, имрӯз ҷавонони мо аз либосу пойафзолҳои ду хайёти муханнаси итолиёӣ Доменико Долче ва Стефано Габбана, ки ҳар ду мард буда, расман дар никоҳи якдигаранд, харидорӣ мекунанду истифода мебаранд. Бигузор онҳо ҳамчунон дар интихобу истифодаи ҳама гуна либосу пойафзол озод бошанд, аммо бояд ба матни онҳо низ диққат бидиҳанд, то оқиле ба ҳолашон нахандад.
Зокир ҲАСАН,
шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 10.01.12 №: 8 Мутолиа карданд: 4571
