номаҳо
Хато аз бузургону бахшиш аз хурдон?
Ба бисёр китобҳои таълифнамудаи профессорон, хоса онҳое, ки дар риштаи филология ва фалсафа рисолаи докторӣ ҳимоя кардаанд, ошноям. Аксари вақт навиштаҳояшон тавассути воситаҳои ахбори омма низ дастрасам мешаванд. Ба ростӣ, баъзе аз онҳо, агар чунин гуфтан мумкин бошад, "профессорона" нестанд. Дар мавриди муҳтаво, устухонбандӣ, усули таҳлили ин навиштаҳо чизе намегӯям. Чаро? Чунки на ҳамаро даст медиҳад, ки олими асил шавад. Аммо наметавонам аз ҷумлаҳои бемантиқу подарҳавояшон ҳарф назанам. Наход профессор ҷумларо дурусту беғалат навишта натавонад?
Ба ҷойи бархе аз онҳо дар чунин мавридҳо ман шарм медорам ва дилам ба илми тоҷик месӯзад, бисёр месӯзад. Дарунӣ фарёд мекунам: "Илмро хор насозед, профессорон"! Аммо онҳо магар танҳо илмро хор намудаанд?!
Ф. ШЕРАЛӢ,
ноҳияи Рашт
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 19.06.12 №: 79-80 Мутолиа карданд: 5113
